DRACHTEN – Jeroen en Linde Bergsma slapen niet, ze eten slecht, ze zijn in een klap hun hobby kwijt en hun hele achtertuin is nog altijd een grote ravage.
Tekst Fokke Wester
Het leek zo’n simpel bericht, vorige week op onze site. Door een schuurbrand woensdagmiddag aan de Schwartzenberghlaan kwam asbest terecht in vier tuinen. Maar achter dat bericht schuilt een groot drama. Een week later kan Linde Bergsma (44) er nog steeds overstuur van worden. ,,Nee, we zijn nog niet echt van de schrik bekomen, we beseffen steeds meer hoe groot de schade is. We zijn alles kwijt, hengels, pannen, alles wat je maar kunt bedenken.”
Strop
Het belangrijkste waren de twee crossmotoren van haar man Jeroen (29) en haar zoon Damian (19). ,,Dat is de grootste strop. Ook al waren die apart verzekerd, daar zitten we nog het meeste mee.” Jeroen en Damian zijn drie jaar geleden met de sport begonnen, in een periode dat Linde heel erg ziek was. ,,Het was een beetje een uitlaatklep, een manier om even uit die emotioneel beladen sfeer te komen. Even alles vergeten, even alle zorgen achter je laten. Daarom waren die motoren zo belangrijk voor hen”
De wedstrijden werden al snel echte familie-uitjes. Jeroen en Damian rijden op hun BMX-motoren puur recreatief en doen jaarlijks aan zo’n twintig wedstrijden mee, Jeroen in de klasse 250 cc, Damian in de 125 cc. Jeroen en Damian zijn sportief actief, terwijl Linde vooral foto’s maakte. Dat fotograferen werd zelfs zo serieus dat ze onder de naam LB Fotografie inmiddels ook collega-coureurs voorziet van spectaculaire actiefoto’s. ,,Het blijft hobby, maar ik maak daar heel veel mensen heel blij mee en krijg er vooral veel liefde voor terug.”
Nieuwe helm
In september stonden er nog vier wedstrijden op het programma. ,,Maar het seizoen is nu voorbij. De motoren zijn helemaal weg. Ze hadden beiden onlangs voor hun verjaardag nog een nieuwe helm gekregen, ook verbrand.”
Nu, een week later, is het op het erf van Jeroen en Linde Bergsma nog altijd een grote ravage, met een hek er omheen. Vlak na de brand is het erf afgezet en meteen de volgende dag kwam een deskundige namens de verzekering de schade opnemen. ,,We moeten nog een inventarisatie maken van alles wat weg is. Pas daarna kan alles worden opgeruimd.”
Asbest
Dat er bij de brand asbest is vrijgekomen, is voor Linde en Jeroen een groot raadsel. Toen ze vijf jaar geleden aan de Schwartzenberghlaan kwamen wonen, hebben ze van een particulier het houten schuurtje gekocht. Omdat ze de asbest golfplaten niet wilden gebruiken, hebben ze die vervangen door nieuwe, asbestvrije dakplaten.
,,Die oude hebben we afgevoerd naar de stort, precies zoals het moest van de gemeente. Alles is netjes in plastic verpakt en weggebracht. Dat ook de nieuwe golfplaten toch van asbest zijn, daar snappen wij helemaal niks van.” Het asbest is voor een deel verwijderd, maar nog altijd liggen er resten op hun eigen erf. De schuur van de buren liep bij de brand grote schade op, maar moet vanwege de asbest ook worden afgebroken.
Bosmaaier
Het vuur ontstond toen zoon Damian de benzinetank van zijn bosmaaier wilde bijvullen. ,,Damian is verstandelijk beperkt, maar hij heeft op school, VSO Talryk, leren werken met de bosmaaier. Met zijn eigen maaier werkt hij wel eens voor mensen in de buurt.” Vermoedelijk heeft een vonkje in de nog warme maaier tijdens het tanken gezorgd voor de explosie, waarmee het vuur begon. Daarna werd het snel erger, vooral ook omdat in het schuurtje een paar jerrycans stonden met benzine voor de motoren en ook twee gasflessen, die in sportweekeinden wordt gebruikt om te kamperen.
,,Damian heeft nog geprobeerd om de brand te blussen. Eerst wilde hij het vuur met de voeten uittrappen, waarbij zijn schoenen zijn verbrand. Daarna heeft hij drie keer met een gieter water uit onze vijver gehaald. Maar water bij benzine, dat kan niet, dat verspreidt het vuur alleen maar. Het was al snel een verloren zaak. Damian raakte helemaal in paniek en was doodsbenauwd.”
Engeltje
,,Hij voelt zich er nog steeds heel vervelend onder, maar hij kon er natuurlijk niks aan doen. Het was echt een ongeluk, dit had Jeroen ook kunnen overkomen. Gelukkig heeft Damian niet geprobeerd om de motoren uit de schuur te halen, want dan had hij het niet overleefd. Als je ziet wat er allemaal had kunnen gebeuren, dan kun je alleen maar zeggen dat hij een engeltje op zijn schouder moet hebben gehad”, zegt Linde stellig.
Na de brand vonden Linde en Jeroen hun konijn dood terug, het dier was in zijn hok verbrand. Hun beide honden bleven ongedeerd, maar waren flink overstuur. ,,Ze waren in huis toen het vuur uitbrak. Omdat de rook in ons huis kwam, gingen de rookmelders af en door die rook en dat lawaai werden ze natuurlijk helemaal zenuwachtig. Wij mochten overnachten in Hotel Van der Valk en achteraf bleek dat de honden mee hadden gemogen. Dat had niemand gezegd, dat was wel sneu, want omdat we de honden niet alleen wilden laten, is Jeroen bij ze gebleven.”
Berichtjes
Linde was niet thuis toen de brand uitbrak, ze was in het ziekenhuis in Leeuwarden. Ze merkte wel dat ze op haar telefoon allemaal berichtjes kreeg. Op een gegeven moment werd ze gebeld door een vriend, die vertelde wat er aan de hand was. ,,Ik ben meteen weggerend, ik moest naar huis. Ik had wel gehoord dat er niets meer te redden was, maar ik wist niet waar Damian was. Dat was mijn grootste zorg.”
Damian had net een deel van de schuur toegewezen gekregen om ruimte te maken voor zijn nieuwe hobby, het opknappen van fietsen. ,,Hij gaat naar de dagbesteding en is altijd aan het sleutelen. Via via had hij een aantal fietsen en heel veel onderdelen gekregen, die hij net de week voor de brand allemaal in de schuur had gebracht. Jeroen had een mooi hoekje apart voor hem ingericht, want dat sleutelen was echt zijn ding. Maar dat is nu ook allemaal weg.”
Impact
In de nood leert men zijn vrienden kennen, dat wist Linde al een paar jaar. ,,Als je tweemaal kanker hebt gehad, ben je daar echt wel achter. Maar ook deze brand heeft een heel grote impact op ons leven. We hebben het even niet makkelijk, maar al die lieve berichten doen je toch goed. We hebben aangeklopt bij Slachtofferhulp, maar dat kan alleen als je slachtoffer bent van brandstichting. Daarom hebben we nu maatschappelijk werk ingeschakeld. Er is zoveel te regelen. Het zal nog wel even duren voor hier weer een nieuwe schuur staat.”
Bron: Schuur in brand – Simpel bericht, groot drama